از این سروده ی -وحشی بافقی- لذت مبهمی می برم؛

«وحشی دشت معاصی را
چند روزی پر دهید
تا کجا خواهد رمید
آخر
شکار رحمت است!»

i'm tryin' to make the clouds look right now
change the patterns in my life
vicious circles everywhere
the colors they don't match no more
coz i'm writing on the walls