بال ترکش خورده ی پروانه ها را دیده ام...

                     

انفجار لحظه ها، افتادن آوا، ز اوج   
     
                          بر عصبهای رها پیچیدن شلاق موج

دیده ام بسیار مرگ غنچه های گیج را    
         
              از کمر افتادن آلاله افلیج را

در نخاع بادها ترکش فراوان دیده ام     
     
                     گردش تابوت ها را در خیابان دیده ام

در خیابان جنون،در کوچه دلواپسی      
  
                       کرده ام دیدار با کانون گرم بی کسی!

دیده ام در فصل نفرت در بهار برگ ریز    
   
                     کوچ تدریجی دلها را به حال سینه خیز

سروها را دیده ام در فصل های مبتذل 
                          خسته و سر در گریبان-با عصا زیر بغل-

تن به مرداب نهیب خستگی ها داده اند      
                  
تکیه بر دیواری از دل بستگی ها داده اند....

نظرات 9 + ارسال نظر
محسن یکشنبه 9 مرداد‌ماه سال 1384 ساعت 10:42 ب.ظ http://lcj.blogsky.com/

سلام خیلی عالی به وبلاگ من سر بزن خوشحال میشم

may ...!! یکشنبه 9 مرداد‌ماه سال 1384 ساعت 11:04 ب.ظ

... زخم ما کهنه است اما بینهایت کاری است

MB یکشنبه 9 مرداد‌ماه سال 1384 ساعت 11:42 ب.ظ

ما جرا این است، آری ما جرا تکراری است
زخم کهنه است اما بی نهایت کاری است

MB یکشنبه 9 مرداد‌ماه سال 1384 ساعت 11:42 ب.ظ

زخم ما!

nerd دوشنبه 10 مرداد‌ماه سال 1384 ساعت 12:30 ق.ظ http://nerd.blogfa.com

قضیه این است. یک نفر نبود اما آن دیگری سعادت نداشت. به همین سادگی یک روز گذشت...

برگ سبز دوشنبه 10 مرداد‌ماه سال 1384 ساعت 03:44 ق.ظ

و چه دل آرام است اینجا ٬ به راستی

صادق دوشنبه 10 مرداد‌ماه سال 1384 ساعت 01:15 ب.ظ http://restart.blogsky.com

خیلی خوبه این مطالبی که می‌نویسی ولی بعضی مواقع شادتر هم بنویسی، بد نیستاااااااااا
این سیاهی اینجا رو هم به سفیدی برسون

م.د دوشنبه 10 مرداد‌ماه سال 1384 ساعت 02:37 ب.ظ

هنر اوج گرفتن با بال های تر کش خورده است!
پس
تا عطر پریدن نپریدست
پرواز بیاغاز!

سید دوشنبه 10 مرداد‌ماه سال 1384 ساعت 06:57 ب.ظ

ای باغبان ای باغبان آمد خزان آمد خزان
بر شاخ و برگ از درد دل بنگر نشان بنگر نشان

ای باغبان هین گوش کن ناله درختان نوش کن
نوحه کنان از هر طرف صد بی​زبان صد بی​زبان

هرگز نباشد بی​سبب گریان دو چشم و خشک لب
نبود کسی بی​درد دل رخ زعفران رخ زعفران

حاصل درآمد زاغ غم در باغ و می کوبد قدم
پرسان به افسوس و ستم کو گلستان کو گلستان

کو سوسن و کو نسترن کو سرو و لاله و یاسمن
کو سبزپوشان چمن کو ارغوان کو ارغوان

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد