با تمام ارادتی که مرا به شیخ اجل سعدی است..
اکیدا مخالف این گفته ام که :
مرده آنست که نامش به نکویی نبرند!
به گمانم:
راحت آنست که ...

٬٫
من هرگز نخواستم جای کسی را تنگ کنم 
گذشتن از هر چیز برایم ساده است!
آنروز که بودم..سنگ صبور حتی استادهایم بودم!
امروز که نیستم..تمام درکم را از یکرنگی ساده ی باران
به همین شیشه های غبار گرفته ی تحصیل
فروخته ام!  
 من بی برگ خزان دیده دگر رفتنیم =
تو همه بار و بری 
تازه بهارا
 تو بمان !