و اگر خفه ام کنند
سازش نخواهم کرد
وحقیقت را قربانی مصلحت نمی کنم
و اما آن قوم-اگر موفق شوند و مرا بر دار کشند
و یا همچون عین القضاة شمع آجین کنند
یا مانند ژور دانو در آتشم بسوزانند
حسرت شنیدن یک آخ را هم بر دلشان خواهم گذاشت!
پ.ن: به یاد آن معلم شهید!
پ.ن: حسرت آه را نیز...
تاکی پیاده رو شوم عابر نمی شوی
عابر شوم به شکل معابر نمی شوی
هم از تن مترسکی ام دل نمی کنی
هم در کنار خود متصور نمی شوی
بیهوده است سعی کنی مثل من شوی
من حاضرم به کفر تو حاضر نمی شوی!!!
یاد احمدی نژاد افتادم...به بهانه قربانی نکردن مصلحت داره این قوم رو تا پای جهنم جنگ می بره......پس فلسفه اش این است
این نیز بگذرد... همون طور که بر ما گذشت. و دست آخر می مونید با همه ی خاطره هایی که حتی تلخیشون هم شیرینند... (البته منظورم همکلاسی ها بودند که همیشه ازشون شاکی هستید!!!)
این اسم را نگذار بر روی خودت...