از آن کبوتر های بی پروا که رفتند ،
یک مشت پر جا مانده بر بام ِ رسیدن!
قیصر امین پور
۱. دلم خاک تنهای شلمچه را می خواهد...
۲. چل سال رنج و غصه کشیدیم و عاقبت
تدبیر ما به دست شراب دوساله بود!
۳. و العصر !
و آخرین بوسه های پدرانه بر پیشانی معصوم نسل من!
و
مادران دست به دعا نگه داشته و چشم به راه مانده...
۴. من...
شوریده از های و هوی زمانه
به دامان سرخ و ساده ی تو پناه آوردم
و دلم - این دعای قدیمی-* را
گواه مهربانی ات گرفتم!
من...
بی آنکه چیزی باشم -زیر دست کریمت- بزرگ شدم
اما هرگز کوچکی هایم را از یاد نبردم!
و حالا می توانم به آسمان خیره شوم
به همان ستاره ...
و بی واهمه
دلم را با تو در میان بگذارم!
الحمدلله الذی نور وجه حبیبه!
*شاید دلم - این دعای قدیمی-
در آستانه ی نام تو
مستجاب شود
سید حسن حسینی
یک ستاره در دل هفت آسمان گم کرده ام
بایدش در سفره های هفت سین پیدا کنم!
سلام محمد جان
دیدم خلوت نظرات وبلاگت! گفتم یه سلامی عرض کنم و همچنین سال نو رو پیشاپیش بهت تبریک بگم. ایشالا که سال پر برکتی داشته باشی.
منم دعا کن...
یا علی
«عدد مهم نیست. معدود ها هستند که مهم اند »
کدوم مهدی؟
ممنون به هر صورت
بس که بد می گذرد زندگی اهل جهان
مردم از عمر چو سالی گذرد عید کنند!
سفر مرا به زمین های استوایی برد
و زیر سایه آن "بانیان سبز تنومند
چه خوب یادم هست
عبارتی که به ییلاق ذهن وارد شد
وسیع باش،وتنها ، و سربه زیر، و سخت
دلبرا از داغ ما لاله گل کرد
هر کجا نام تو آمد لاله گل کرد
بادهی تلخ غمت هرکه نوشد
کنج غم را کی به شادی میفروشد!؟
چند روزه یکی از پست های قدیمیت دائم تو ذهنمه
والعصر
ان الانسان لفی خسر
.
.
.
.
دم عیدی چه ها که نکرد با ما
التماس دعا
سال تحویل منم دعا کن
ثم کان من الذین ءامنوا و تواصوا بالصبر و تواصوا بالمرحمه ۱۷
سوره بلد